1 kwietnia ruszył Narodowy Spis Powszechny Ludności i Mieszkań 2011, potocznie zwany spisem powszechnym, w którym ludność Rzeczpospolitej zadeklaruje swoją narodowość czy obywatelstwo. I wydawać by się mogło, że będzie to kolejny zwykły spis, który obejdzie się bez większego echa.
Jeśli ktoś tak uważał, to raczej w niemałym stopniu się przeliczył. Znowu wywołano medialny szum, w którym wszystkie środowiska nieprzychylne- najkrócej rzecz ujmując- „czemuś takiemu”, jak patriotyzm, wzięły sobie za punkt honoru wieszanie psów na premierze Kaczyńskim. Ten medialny szum, wywołujący echo, które przewija się już od kilku dni w telewizji, radiu i prasie znów jest niezrozumiały.
Niezrozumiałość ta polega na jego celowości, bo czy w Polsce, istotnie, nie mamy większych problemów od tego, co Jarosław Kaczyński powiedział? Czy ciągle trzeba „rozliczać” opozycję z jej roli, a w tym wypadku i z jej wizji Polski, która jawi się, jako Polska nowoczesna i solidarna. Gdzie przez solidarność różnych grup społecznych rozumie się konsolidację całego społeczeństwa w monolit, gdy chodzi o obronę polskiej racji stanu. Czy naprawdę mamy tak sprawny i uczciwy moralnie rząd, że nie trzeba mu patrzeć na ręce, aby być pewnym, że w sposób właściwy wykonuje swoje obowiązki? Pytania te pozostawię bez odpowiedzi. Rząd Tuska, jako jedyny w historii III Rzeczpospolitej, posiada dogodne warunki do rządzenia, jak min. przychylność mediów, która mimo warknięć niezadowolenia na niego nie ujada. Zaś za jego nieudolność i tak ponosi winę opozycja, czasem koalicjant (gdy chodzi np. o KRUS) i- do 10 kwietnia ubiegłego roku- ś.p. Prezydent L. Kaczyński.
Chyba każdy dobrze zdaje sobie sprawę z tego, że aby osiągnąć sukces grupy musi ona działać sprawnie i solidarnie (solidarnie pracować, solidarnie bronić swego dorobku). Jeśli w takiej grupie znajdzie się, jakiś maruder, który tylko- może nieświadomie- sabotuje swoim charakterem działalność tej grupy, to możliwość osiągnięcia jakiegokolwiek sukces jest bardzo zaniżona.
Jarosław Kaczyński, mówiąc o „zakamuflowanej opcji niemieckiej” nie zamierzał nikogo obrażać. Słowa te nie odnosiły się, jak „nieopacznie” odnotowały środowiska nieprzychylne opcji patriotycznej, do wszystkich Ślązaków, a do śląskości w wydaniu Ruchu Autonomii Śląska, który swą polityką dąży przecież do oddzielenia się Śląska i Ślązaków, jako grupy narodowej, od Polski. Oczywiście nie znajdziemy w żadnym oficjalnym piśmie RAŚu takiego postanowienia, ale słowa liderów tego stowarzyszenia, artykuły wydawane przez gazety z nim zaprzyjaźnione sugerują, jakoby wszystko się do tego miało sprowadzać. Należy zgodzić się na samorządność. Należy walczyć z separatyzmem. Uważam, że dobrego Polaka nie definiuje jego pochodzenie, wiara, rasa, pozycja w hierarchii społecznej, posiadany majątek czy wykształcenie. Dobry Polak to taki, który umiłował swą ojczyznę- Najjaśniejszą Rzeczpospolitą. Dobry Polak to taki, który dba o nią odkąd tylko wstanie z łóżka, gdy myjąc zęby zakręca kran. Dobrym Polakiem może być każdy. Może być nim katolik, protestant, Żyd, ateista, Łemko, Kaszub, Ślązak. Ważne by Polsce byli oddani i tylko jej służyli.
Co ciekawe, gdy PiS apeluje i opowiada się za tym, żeby w spisie powszechnym podawać narodowość polską inne partie dość skrzętnie wymijają się od odpowiedzi. Przykładem może być, chociażby audycja w Radiu ZET z Markiem Jurkiem i przedstawicielami PO, SLD i PSL. Na pytanie marszałka Jurka, czy wszyscy, jak tam siedzą, apelują do Ślązaków o podawanie właśnie polskiej narodowości, nie potwierdził tego żaden z jego adwersarzy.
Stało się jasne, że dzisiaj epatowanie w jakikolwiek sposób polskością jest niepoprawnie polityczne. Wyraźnie próbuje się wmówić Polakom, że bycie patriotą i okazywanie swojej miłości do Ojczyzny jest niemodne, nielubiane i w ogóle niepożądane. Dlatego, jeśli chociaż ktokolwiek da do zrozumienia, że opowiada się za silną Rzeczpospolitą, pod każdym względem, może liczyć na pogardę salonu i mas, którymi salon manipuluje, uprzednio owinąwszy je wokół palca.
